Zuster in eigen appartement
Blijf op de hoogte en volg Marieke
11 Mei 2018 | Israel, Jeruzalem
Hallo allemaal!
Wat een vreemde tijden hier zeg. Normaal is het in mei droog, maar nu zijn er nog regelmatig regenbuien en is het soms nog best fris. Jullie in Nederland hebben dan weer beter weer. Voor het werk is het wel prettig, want in het ziekenhuis is het vaak 23 tot 25 graden, dus je kan je voorstellen hoe het zweet in straaltjes van mijn gezicht loopt als ik iemand moet douchen. Ik heb dan gewoon een gratis sauna, en dat terwijl ik niet eens echt van een sauna hou! Het zal van de zomer nog veel erger worden, dus misschien is het wel goed dat de temperatuur nog niet zo hoog is, nu kan ik nog even wennen.
En ik heb nog iets. Ik heb het zo naar mijn zin dat ik gevraagd heb of ik langer kan blijven. Op dit moment kan dat nog niet, maar er zijn 2 mensen die nog niet zeker zijn of ze komen. Als 1 van hen afzegt mag ik die plek innemen en zal ik niet eind september terugkomen maar begin december. Tot nu toe hou ik het nog even op september, maar dat zou dus zomaar kunnen veranderen. En anders moet ik buiten het ziekenhuis woonruimte vinden, dan zou ik ook kunnen blijven. Mijn visum loopt tenslotte tot 31 december. Spannend allemaal, maar wat zou het leuk zijn als het lukte! Ik heb het zo enorm goed hier met al mijn collega’s!
Maandag 7 mei
Vanmorgen werd ik wakker bij Esther thuis. Heerlijk op mijn gemakje, want Esther had een afspraak in de stad. Heel relax om een huis alleen te hebben, al is het dan maar eventjes. Aan het einde van de ochtend wilden we weer naar het cafétje op de berg Scopus, maar omdat het ging regenen hebben we eerst een bakkie gedaan. Onderweg naar het café kwamen we langs de Hebrew University. Normaal kom je daar niet in, maar Esther kan wel naar binnen, dus zijn we daar naar de grote winkel gegaan. Ik wilde nog een stevig en wat groter opschrijfboekje hebben en dat hadden ze daar natuurlijk wel. Op de campus nog op de foto met Einstein en door naar het café. Heerlijk hebben we daar gewerkt. Esther deed haar gewone werk en af en toe kreeg ik een document om na te kijken of de lay-out wat aan te passen. Ik was aan het studeren en heb een hele les kunnen doen. Dus mensen, wees maar niet bang, ik ben heus niet alleen lol aan het hebben als ik vrij ben, is studeer ook nog wel eens een paar uur. Onze lunch hebben we ook in het café genomen. ’s Avonds hebben we een lekkere pastasalade gemaakt met weinig pasta en veel groenten. Echt gezond bezig dus! We waren net klaar met eten in ik wilde net starten met het maken van een visitekaartje voor Esther toen er bericht kwam uit het ziekenhuis. Vera was overleden. Over deze vrouw schreef ik al eerder dat ze heel slecht lag. Ik had het er echt even moeilijk mee, een paar dagen geleden had ik haar nog verzorgd en nu is ze er niet meer. Eerst maar even appen met m’n moeder om erover te kunnen praten en het een plekje te kunnen geven. Ik had niet verwacht dat het me zo erg zou aangrijpen, maar dat deed het wel. Gelukkig ging het beter na erover gesproken te hebben. Het scheelt wel dat ik wist dat het ging gebeuren en dat ik meer afstand kan nemen van mijn patiënten dan 10 jaar geleden tijdens mijn studie. ’s Avonds was het weer niet vroeg dat we in bed lagen, maar we hadden wel een hoop gedaan.
Dinsdag 8 mei
Vanmorgen konden we allebei uitslapen en dat hebben we ook gedaan. Na een ontbijtje samen had Esther nog een korte afspraak ergens en ben ik heerlijk een boek gaan lezen. Rond 11 uur ben ik naar huis gegaan om te kunnen lunchen. Ik kwam in ons appartement en vond Pauline huilend van de pijn aan in haar bed, Muriel was bij haar met medicatie. Na de lunch was het niet veel beter met haar, de fysiotherapeut was er, maar ze had zoveel pijn dat besloten werd haar naar het Shaare Zedek ziekenhuis te brengen voor een CT-scan. Voor ik het wist was ik in de weer om Pauline te helpen met kleding inpakken voor het geval ze moest blijven in het ziekenhuis. Ze had nog niet gegeten dus ook dat maar geregeld. Ze kon namelijk geen stap lopen zonder hulp en vreselijke pijn. Muriel kwam terug met een rolstoel, maar die kon niet tot de slaapkamer, dus al schuifelend en leunend op Muriel kwam ze aan in de woonkamer. Met de lift naar beneden, maar we konden niet over de drempel naar buiten, dus moest ze weer zelf zien te lopen naar buiten. Wat een gedoe zeg! Gelukkig was er niets gebroken en is ze met een injectie en een stapel medicijnen weer thuisgekomen ’s avonds. Ik gin ’s avonds met Gry en Hanneke naar de Messaiah in de graftuin, en ook Esther kwam met Orit, haar vriendin. Een prachtige Hebreeuwse uitvoering, maar koud dat het was! We hebben echt zitten bibberen. Halverwege een kleine pauze omdat de moskee aan het galmen was. Aan het eind van het 2e deel begon het steeds harder te waaien tot 1 paal met een grote lamp omviel, bijna op de dirigent. In allerijl werd deze weer rechtop gezet en gingen ze verder alsof er niets gebeurd was. Helaas moesten we het laatste deel missen, het werd geannuleerd vanwege het weer. Ondanks dat hebben we enorm genoten. Ik moest wel snel naar bed, want het was 11 uur en ik had ochtenddienst.
Woensdag 9 mei
Vanmorgen kon ik tot mijn verbazing goed uit bed komen. Misschien scheelt het dat ik de laatste nachten goed slaap omdat ik eindelijk van mijn verkoudheid af ben. Een heel mannenteam op de afdeling. Ik was de enige vrouw tussen de zorggevers. Alleen de verpleegkundige was nog een vrouw. Nu moet ik zeggen dat die mannen werken als een trein, want opeens was iedereen gewassen. Geen idee wanneer en hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben!! Aan het eind van de gang waren ze bezig met de leidingen in het plafond. Eerst kwam er gewoon water uit waar we nog een emmer onder konden zetten. Daarna gingen ze boren en kwam er toch een regenbui modderwater naar beneden in de gang!! De vloer en muren bruin, en wij moesten de mensen weer naar bed brengen. Gelukkig kwam er toen niets meer van boven, maar wij moesten met de rolstoelen door het bruine water naar de kamers toe. Aan het einde van de ochtenddienst was de schoonmaak bezig met het boenen van muren en vloer, en dat ging volgens mij niet overal even makkelijk, maar goed, hopelijk is het probleem opgelost. Ik was net thuis toen Esther appte dat ze in de Jaffastraat aan het werk was. Of ik tijd en zin had om te komen om de visitekaartjes af te ronden. Na een korte pauze dus op pad en zowaar, ik vond haar! Gezellig een uurtje gewerkt en klaar was het! Weer wat om af te strepen. ’s Avonds Pauline nog even gesproken, het ging al beter met haar en ze kan al zelfstandig een beetje lopen.
Donderdag 10 mei
Hoera, neef Adriaan is jarig!!! Ik kan er natuurlijk niet bij zijn, maar berichtjes sturen gaat prima gelukkig, dus dan maar via WhatsApp. Ook zag ik dat het Hemelvaartsdag is. Ik moet eerlijk zeggen dat het maar goed is dat dat in mijn agenda stond, want hier merk je er niets van.
Na een hele lange nacht stond ik laat op en kwam ik tot de ontdekking dat ik niet de enige was die dat deed. We stonden met z’n 4en in de huiskamer in onze pyjama’s, de andere 2 waren aan het werk. Pauline was alweer iets vooruitgegaan en had zelfs kunnen douchen. Het was een waterballet geworden wat ik maar opgeruimd heb, dat lukte haar nog niet. Op een stoel in de keuken ging ze pannenkoekjes bakken voor ons allemaal. Wij gingen een stapel brood roosteren en snel aankleden. Even later zaten we dan met ons 4en aan de toast en pannenkoeken met al het beleg wat we maar konden vinden. Kaas, jam, chocoladepasta, honing, het was echt een allegaartje wat we tegenkwamen in de kasten, maar het was geschikt. Ik denk dat we 1 à 1,5 uur gezeten hebben. Een uur na het ontbijt was de lunch er alweer en ondanks het feit dat we geen honger hadden hebben we toch maar weer gegeten aangezien Gry en ik om 3 uur moeten werken. Tijdens lunch werd ik gevraagd om mee te gaan met Hanneke en Gry naar Nazareth begin volgende maand. Misschien vragen we Pauline ook nog en kunnen we met 4. Deze week kunnen we voorkeuren aangeven voor Juni, dus we willen begin Juni proberen om 2 dagen vrij te krijgen zodat we 1 nacht in Nazareth slapen. Zou zo ontzettend leuk zijn!! Hopelijk lukt het om allemaal dezelfde dagen vrij te krijgen.
Vanavond een fijne dienst gedraaid. Ik heb heerlijk kunnen werken terwijl er tussendoor familiefoto’s binnenkwamen. Dan was ik toch wel wat anders aan het doen hoor! We waren op tijd klaar met werken, en aangezien iedereen morgen vrij is terwijl ik ’s morgens moet werken kon ik eerder weg. Heb ik mooi 20 minuten extra slaap.
Vrijdag 11 mei
Een kort nachtje gehad, want ik moest weer eens van de avonddienst naar de ochtenddienst. En zoals meestal met deze wisseling niet bijster goed geslapen. Het begin van de shift ging eigenlijk best wel lekker, maar na een tijd merkte ik toch wel dat het niet zo lekker ging. Ik was zo vreselijk moe en ik merkte gewoon dat ik verschrikkelijk chagrijnig was. Ik heb heel hard mijn best gedaan om dat te verbergen, maar volgens mij is dat niet helemaal gelukt. Maar ach, mijn eerste slechte werkdag sinds ik hier ben, dus ze weten toch wel dat ik normaal niet zo ben. Ze vonden het ook niet heel erg gelukkig. Morgen gewoon weer lekker ertegenaan, ik heb een lekkere lange nacht in het vooruitzicht.
Na mijn werk ben ik gaan zitten en heb ik gewoon filmpjes gekeken. Werkt goed hoor, ik voel me al een stuk beter! Vanavond weer gegeten met Gry, Pauline en Hanneke. We beginnen steeds hechter te worden, dus dat wordt wat als er mensen naar huis gaan. Gelukkig weet ik dat Gry 11 maanden blijft, dus die heb ik mijn hele periode, maar Hanneke en Pauline zijn er maar 3 maanden.
En ik ging vandaag ook maar eens op de weegschaal staan, want mijn kleren beginnen ruimer te zitten. Blijk ik 4 kilo kwijt te zijn, dus blijkbaar kan ik hier eten wat ik wil zonder aan te komen (of het komt door 2 keer warm eten per dag, ik hoop dat mijn moeder ook 2 keer warm kookt per dag voor mij als ik terug ben). Erg fijn voor de verandering!!
Nou, dat was het dan weer voor deze keer. Ik heb het deze keer geschreven onder de jeuk van de muggenbulten. Wat een vervelende beesten zijn dat zeg!
O ja, beneden in het appartement vonden we kakkerlakken (dood). Schijnt dat ze vorig jaar zomer in dit appartement zaten, dus zitten we elke dag te kijken of ze er nog niet zijn. Tot nu toe nog geen kakkerlakken en spinnen aangetroffen in het appartement. Alleen mieren als we niet binnen een uur afwassen, dus alles met jam, pasta en honing wordt direct afgewassen om mieren te voorkomen. En we moeten extreem goed op de suikerpot letten, want die heeft ook aantrekkingskracht als hij open is.
Zijn er nog mensen met tips over dingen die ik echt moet bezoeken??? Laat het me dan even weten. Ik heb Nazareth in Juni op de planning staan en heel misschien ook nog Jordanië in Juli.
Heel veel liefs vanuit een nu weer afgekoeld Jeruzalem.
Wat een vreemde tijden hier zeg. Normaal is het in mei droog, maar nu zijn er nog regelmatig regenbuien en is het soms nog best fris. Jullie in Nederland hebben dan weer beter weer. Voor het werk is het wel prettig, want in het ziekenhuis is het vaak 23 tot 25 graden, dus je kan je voorstellen hoe het zweet in straaltjes van mijn gezicht loopt als ik iemand moet douchen. Ik heb dan gewoon een gratis sauna, en dat terwijl ik niet eens echt van een sauna hou! Het zal van de zomer nog veel erger worden, dus misschien is het wel goed dat de temperatuur nog niet zo hoog is, nu kan ik nog even wennen.
En ik heb nog iets. Ik heb het zo naar mijn zin dat ik gevraagd heb of ik langer kan blijven. Op dit moment kan dat nog niet, maar er zijn 2 mensen die nog niet zeker zijn of ze komen. Als 1 van hen afzegt mag ik die plek innemen en zal ik niet eind september terugkomen maar begin december. Tot nu toe hou ik het nog even op september, maar dat zou dus zomaar kunnen veranderen. En anders moet ik buiten het ziekenhuis woonruimte vinden, dan zou ik ook kunnen blijven. Mijn visum loopt tenslotte tot 31 december. Spannend allemaal, maar wat zou het leuk zijn als het lukte! Ik heb het zo enorm goed hier met al mijn collega’s!
Maandag 7 mei
Vanmorgen werd ik wakker bij Esther thuis. Heerlijk op mijn gemakje, want Esther had een afspraak in de stad. Heel relax om een huis alleen te hebben, al is het dan maar eventjes. Aan het einde van de ochtend wilden we weer naar het cafétje op de berg Scopus, maar omdat het ging regenen hebben we eerst een bakkie gedaan. Onderweg naar het café kwamen we langs de Hebrew University. Normaal kom je daar niet in, maar Esther kan wel naar binnen, dus zijn we daar naar de grote winkel gegaan. Ik wilde nog een stevig en wat groter opschrijfboekje hebben en dat hadden ze daar natuurlijk wel. Op de campus nog op de foto met Einstein en door naar het café. Heerlijk hebben we daar gewerkt. Esther deed haar gewone werk en af en toe kreeg ik een document om na te kijken of de lay-out wat aan te passen. Ik was aan het studeren en heb een hele les kunnen doen. Dus mensen, wees maar niet bang, ik ben heus niet alleen lol aan het hebben als ik vrij ben, is studeer ook nog wel eens een paar uur. Onze lunch hebben we ook in het café genomen. ’s Avonds hebben we een lekkere pastasalade gemaakt met weinig pasta en veel groenten. Echt gezond bezig dus! We waren net klaar met eten in ik wilde net starten met het maken van een visitekaartje voor Esther toen er bericht kwam uit het ziekenhuis. Vera was overleden. Over deze vrouw schreef ik al eerder dat ze heel slecht lag. Ik had het er echt even moeilijk mee, een paar dagen geleden had ik haar nog verzorgd en nu is ze er niet meer. Eerst maar even appen met m’n moeder om erover te kunnen praten en het een plekje te kunnen geven. Ik had niet verwacht dat het me zo erg zou aangrijpen, maar dat deed het wel. Gelukkig ging het beter na erover gesproken te hebben. Het scheelt wel dat ik wist dat het ging gebeuren en dat ik meer afstand kan nemen van mijn patiënten dan 10 jaar geleden tijdens mijn studie. ’s Avonds was het weer niet vroeg dat we in bed lagen, maar we hadden wel een hoop gedaan.
Dinsdag 8 mei
Vanmorgen konden we allebei uitslapen en dat hebben we ook gedaan. Na een ontbijtje samen had Esther nog een korte afspraak ergens en ben ik heerlijk een boek gaan lezen. Rond 11 uur ben ik naar huis gegaan om te kunnen lunchen. Ik kwam in ons appartement en vond Pauline huilend van de pijn aan in haar bed, Muriel was bij haar met medicatie. Na de lunch was het niet veel beter met haar, de fysiotherapeut was er, maar ze had zoveel pijn dat besloten werd haar naar het Shaare Zedek ziekenhuis te brengen voor een CT-scan. Voor ik het wist was ik in de weer om Pauline te helpen met kleding inpakken voor het geval ze moest blijven in het ziekenhuis. Ze had nog niet gegeten dus ook dat maar geregeld. Ze kon namelijk geen stap lopen zonder hulp en vreselijke pijn. Muriel kwam terug met een rolstoel, maar die kon niet tot de slaapkamer, dus al schuifelend en leunend op Muriel kwam ze aan in de woonkamer. Met de lift naar beneden, maar we konden niet over de drempel naar buiten, dus moest ze weer zelf zien te lopen naar buiten. Wat een gedoe zeg! Gelukkig was er niets gebroken en is ze met een injectie en een stapel medicijnen weer thuisgekomen ’s avonds. Ik gin ’s avonds met Gry en Hanneke naar de Messaiah in de graftuin, en ook Esther kwam met Orit, haar vriendin. Een prachtige Hebreeuwse uitvoering, maar koud dat het was! We hebben echt zitten bibberen. Halverwege een kleine pauze omdat de moskee aan het galmen was. Aan het eind van het 2e deel begon het steeds harder te waaien tot 1 paal met een grote lamp omviel, bijna op de dirigent. In allerijl werd deze weer rechtop gezet en gingen ze verder alsof er niets gebeurd was. Helaas moesten we het laatste deel missen, het werd geannuleerd vanwege het weer. Ondanks dat hebben we enorm genoten. Ik moest wel snel naar bed, want het was 11 uur en ik had ochtenddienst.
Woensdag 9 mei
Vanmorgen kon ik tot mijn verbazing goed uit bed komen. Misschien scheelt het dat ik de laatste nachten goed slaap omdat ik eindelijk van mijn verkoudheid af ben. Een heel mannenteam op de afdeling. Ik was de enige vrouw tussen de zorggevers. Alleen de verpleegkundige was nog een vrouw. Nu moet ik zeggen dat die mannen werken als een trein, want opeens was iedereen gewassen. Geen idee wanneer en hoe ze dat voor elkaar gekregen hebben!! Aan het eind van de gang waren ze bezig met de leidingen in het plafond. Eerst kwam er gewoon water uit waar we nog een emmer onder konden zetten. Daarna gingen ze boren en kwam er toch een regenbui modderwater naar beneden in de gang!! De vloer en muren bruin, en wij moesten de mensen weer naar bed brengen. Gelukkig kwam er toen niets meer van boven, maar wij moesten met de rolstoelen door het bruine water naar de kamers toe. Aan het einde van de ochtenddienst was de schoonmaak bezig met het boenen van muren en vloer, en dat ging volgens mij niet overal even makkelijk, maar goed, hopelijk is het probleem opgelost. Ik was net thuis toen Esther appte dat ze in de Jaffastraat aan het werk was. Of ik tijd en zin had om te komen om de visitekaartjes af te ronden. Na een korte pauze dus op pad en zowaar, ik vond haar! Gezellig een uurtje gewerkt en klaar was het! Weer wat om af te strepen. ’s Avonds Pauline nog even gesproken, het ging al beter met haar en ze kan al zelfstandig een beetje lopen.
Donderdag 10 mei
Hoera, neef Adriaan is jarig!!! Ik kan er natuurlijk niet bij zijn, maar berichtjes sturen gaat prima gelukkig, dus dan maar via WhatsApp. Ook zag ik dat het Hemelvaartsdag is. Ik moet eerlijk zeggen dat het maar goed is dat dat in mijn agenda stond, want hier merk je er niets van.
Na een hele lange nacht stond ik laat op en kwam ik tot de ontdekking dat ik niet de enige was die dat deed. We stonden met z’n 4en in de huiskamer in onze pyjama’s, de andere 2 waren aan het werk. Pauline was alweer iets vooruitgegaan en had zelfs kunnen douchen. Het was een waterballet geworden wat ik maar opgeruimd heb, dat lukte haar nog niet. Op een stoel in de keuken ging ze pannenkoekjes bakken voor ons allemaal. Wij gingen een stapel brood roosteren en snel aankleden. Even later zaten we dan met ons 4en aan de toast en pannenkoeken met al het beleg wat we maar konden vinden. Kaas, jam, chocoladepasta, honing, het was echt een allegaartje wat we tegenkwamen in de kasten, maar het was geschikt. Ik denk dat we 1 à 1,5 uur gezeten hebben. Een uur na het ontbijt was de lunch er alweer en ondanks het feit dat we geen honger hadden hebben we toch maar weer gegeten aangezien Gry en ik om 3 uur moeten werken. Tijdens lunch werd ik gevraagd om mee te gaan met Hanneke en Gry naar Nazareth begin volgende maand. Misschien vragen we Pauline ook nog en kunnen we met 4. Deze week kunnen we voorkeuren aangeven voor Juni, dus we willen begin Juni proberen om 2 dagen vrij te krijgen zodat we 1 nacht in Nazareth slapen. Zou zo ontzettend leuk zijn!! Hopelijk lukt het om allemaal dezelfde dagen vrij te krijgen.
Vanavond een fijne dienst gedraaid. Ik heb heerlijk kunnen werken terwijl er tussendoor familiefoto’s binnenkwamen. Dan was ik toch wel wat anders aan het doen hoor! We waren op tijd klaar met werken, en aangezien iedereen morgen vrij is terwijl ik ’s morgens moet werken kon ik eerder weg. Heb ik mooi 20 minuten extra slaap.
Vrijdag 11 mei
Een kort nachtje gehad, want ik moest weer eens van de avonddienst naar de ochtenddienst. En zoals meestal met deze wisseling niet bijster goed geslapen. Het begin van de shift ging eigenlijk best wel lekker, maar na een tijd merkte ik toch wel dat het niet zo lekker ging. Ik was zo vreselijk moe en ik merkte gewoon dat ik verschrikkelijk chagrijnig was. Ik heb heel hard mijn best gedaan om dat te verbergen, maar volgens mij is dat niet helemaal gelukt. Maar ach, mijn eerste slechte werkdag sinds ik hier ben, dus ze weten toch wel dat ik normaal niet zo ben. Ze vonden het ook niet heel erg gelukkig. Morgen gewoon weer lekker ertegenaan, ik heb een lekkere lange nacht in het vooruitzicht.
Na mijn werk ben ik gaan zitten en heb ik gewoon filmpjes gekeken. Werkt goed hoor, ik voel me al een stuk beter! Vanavond weer gegeten met Gry, Pauline en Hanneke. We beginnen steeds hechter te worden, dus dat wordt wat als er mensen naar huis gaan. Gelukkig weet ik dat Gry 11 maanden blijft, dus die heb ik mijn hele periode, maar Hanneke en Pauline zijn er maar 3 maanden.
En ik ging vandaag ook maar eens op de weegschaal staan, want mijn kleren beginnen ruimer te zitten. Blijk ik 4 kilo kwijt te zijn, dus blijkbaar kan ik hier eten wat ik wil zonder aan te komen (of het komt door 2 keer warm eten per dag, ik hoop dat mijn moeder ook 2 keer warm kookt per dag voor mij als ik terug ben). Erg fijn voor de verandering!!
Nou, dat was het dan weer voor deze keer. Ik heb het deze keer geschreven onder de jeuk van de muggenbulten. Wat een vervelende beesten zijn dat zeg!
O ja, beneden in het appartement vonden we kakkerlakken (dood). Schijnt dat ze vorig jaar zomer in dit appartement zaten, dus zitten we elke dag te kijken of ze er nog niet zijn. Tot nu toe nog geen kakkerlakken en spinnen aangetroffen in het appartement. Alleen mieren als we niet binnen een uur afwassen, dus alles met jam, pasta en honing wordt direct afgewassen om mieren te voorkomen. En we moeten extreem goed op de suikerpot letten, want die heeft ook aantrekkingskracht als hij open is.
Zijn er nog mensen met tips over dingen die ik echt moet bezoeken??? Laat het me dan even weten. Ik heb Nazareth in Juni op de planning staan en heel misschien ook nog Jordanië in Juli.
Heel veel liefs vanuit een nu weer afgekoeld Jeruzalem.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
