Nachtdiensten

Hallo allemaal,

Zaterdag 25 augustus
Vannacht heb ik een heerlijke, rustige dienst gehad met Waseem en Sofia als verpleegkundige. Ik was de hele tijd wakker, de andere 2 gingen lekker slapen. Nu was dat slapen geen probleem, alleen bij Waseem was wakker worden een groot probleem. Het duurde een kwartier, maar goed, hij was eindelijk wakker om een rondje te werken. Dat wordt nog wat als ik vaker nachten met hem heb.
Na een korte slaap in de ochtend stond ik om 3 uur weer paraat voor de avonddienst op A met Sophie en Paul. Geloof me, ik was nog lang niet uitgeslapen, maar halverwege de dienst was ik wel weer wakker geloof ik.

Zondag 26 augustus
Vandaag een vrije dag ie ik met een heerlijke lange slaap gestart ben, ik had tenslotte nog wat in te halen. Daarna ben ik naar Esther gegaan en hebben we met Hugo naar de Mount Scopus gelopen. Wat een lol hebben we gehad. Een groep Palestijnse jongens waarvan de meeste het weer op een lopen zetten, meiden die van schrik op een muurtje klommen, en dat allemaal vanwege Hugo die gewoon netjes aan de riem zat. 1 van de angsthazen kwam daarna toch naar ons toe met een vriend die niet bang was en zowaar, na een tijdje heeft hij Hugo geaaid en zelfs een stukje uitgelaten! Zeer verbazingwekkend, maar hij was over zijn angst heen.

Maandag 27 augustus
Vandaag een avonddienst op A met Paul en Sybille. Aangezien ze beide niet zo’n hoge werksnelheid hebben heb ik ze maar samen laten werken. Zo kon ik lekker mijn gang gaan en hoefde ik niet steeds te wachten. Natuurlijk is dat misschien niet zo verstandig voor mijn arm, maar ik vergeet weleens dat het niet verstandig is om direct alles te doen als ik even niks voel. In de ochtend waren er 2 mensen op onze afdeling naar een andere kamer verhuist, 1 iemand van ons naar C en iemand van C naar ons. We liepen dus nog wel eens een verkeerde kamer in om een patiënt te vinden, het zal even wennen zijn dat ze niet in de vertrouwde kamers zijn. Aan 2 patiënten was het wel te merken dat ze verhuisd zijn. Ze zijn al vaak de weg kwijt door de Alzheimer, maar nu waren ze echt goed in de war. Het zwaarste van de hele dienst waren eigenlijk die 2 patiënten die continue maar hetzelfde bleven vragen, bleven roepen naar ons, uren achter elkaar. Geloof me dat je op zo’n dag echt blij ben als je ze naar bed kan brengen en ze in slaap vallen.

Dinsdag 28 augustus
Opnieuw een avonddienst op A, deze keer met Julian en Leo. Voor Leo is het de eerste avonddienst op deze afdeling, dus hij kent de patiënten nog niet. Ik heb de jongens samen laten werken aangezien ze allebei Duits zijn, dus is het makkelijker voor Leo om alles in zijn eigen taal te horen. Werkt vaak toch sneller als je mensen met dezelfde taal aan elkaar koppelt. Uiteraard ging het iets langzamer omdat Leo nieuw was, en zij hadden de wat moeilijkere mensen die je met de lifter moest helpen wat er uiteindelijk op neer kwam dat ik 13 mensen deed in minder tijd dan zij 12 mensen deden. Vraag me niet hoe ik dat voor elkaar gekregen heb, ik snap er zelf ook nog steeds niks van dat het mij gelukt is in zo’n snel tempo. Ik moest het uiteraard wel bezuren, de laatste ronde hebben de jongens wat meer moeten doen, want ik ontdekte dat mijn arm nog wel degelijk zeer kon doen. Ook hadden we vandaag nog een nieuwe patiënt vanaf C gekregen wat ervoor zorgt dat onze afdeling nu helemaal vol ligt, 25 mensen in totaal.

Woensdag 29 augustus
Vandaag de 3e avonddienst op rij, maar nu op C met Elisabeth. Het begon vrij rustig, maar toen ging het mis met 1 van onze patiënten. Hij was ontsnapt in zijn rolstoel en beneden bij de receptie onderschept. Hij wilde niet terug, dus heeft zich op de grond laten vallen en wilde niet in zijn stoel gezet worden. IJzersterk is hij met zijn armen en 1 been, het andere been is heel zwak, en dat zorgt ervoor dat hij niet zo snel kan wegkomen. Het heeft een heleboel mensen 45 minuten gekost om hem in zijn stoel te krijgen en met de lift omhoog. Daar heeft hij ons nog uren beziggehouden omdat hij steeds probeerde weg te komen. Gelukkig lieten ze ons als dames werken omdat wij toch geen schijn van kans hadden tegen hem en kwamen andere mannen helpen. Adam van de B afdeling, de planner, iemand van de schoonmaakploeg, visite van patiënten enz. Uiteindelijk is de psychiater gekomen en hebben ze hem met 6 man in bed gewerkt en helemaal vastgebonden daar. Zo sneu, maar helaas het enige wat nog mogelijk was. Het werd te gevaarlijk voor hem en ons om hem nog rond te laten rijden in zijn rolstoel. Hij kreeg medicatie waarvan hij na een half uur onder zeil zou moeten zijn, maar uren later was hij nog steeds aan het worstelen om los te komen. Blijkbaar reageert hij niet op de medicatie zoals de gemiddelde persoon. De rest van de dienst was wel rustig gelukkig.

Donderdag 30 augustus
3 avonddiensten achter de rug, nu 4 nachtdiensten te gaan. Jaja, ik werk 7 dagen op een rij, ik denk een fout in het rooster maar ach, we doen het gewoon. Vanmiddag had ik weer een afspraak met de fysiotherapeut, maar die kon ik voor de verandering weer eens niet vinden. Uiteindelijk heeft sr. Monika hem gebeld en bleek dat hij het vergeten was en al weg was. Ik heb nu een afspraak voor maandag, hopelijk is hij er dan.
Vanavond heb ik lekker geslapen om een beetje fit de nacht in te gaan.

Vrijdag 31 augustus
Vannacht heerlijk gewerkt met Adam en Sofia. Het belsysteem was kapot waardoor het alleen in de B office te horen was. De hele nacht moest er iemand dus in de office zitten en aangezien Adam en Sofia wilden slapen heb ik me maar opgeofferd. Het was een heerlijk rustig nachtje. Ik heb van 7 tot 2 vanmiddag geslapen en was aardig uitgerust. Lekker ‘ontbeten’ halverwege de middag en toen gerelaxt tot de nieuwe dienst.

Zaterdag 1 september
Deze nachtdienst was ik met Adam en Ahmed. Adam ging tussen de rondes slapen, dus heb ik me een paar uur vermaakt met Hanna die op A nachtdienst had. Ook vannacht was het weer heerlijk rustig. Ik ga de nachten steeds meer waarderen!
Ik heb tot 4 uur vanmiddag geslapen, het was dus maar een paar uurtjes licht toen ik wakker was, en toen was het alweer donker. Ik zie niet veel licht meer de laatste dagen maar ach, ik mis het nog niet gelukkig.

Zondag 2 september
Alweer een nachtdienst gehad met Adam en Sofia. Gelukkig werkt het fijn met Adam, anders zou ik toch wel flink gebaald hebben. De eerste ronde was een drama, we hebben bij de helft van afdeling B de bedden moeten verschonen en bij 1 iemand van afdeling C. Het leek wel alsof ze in de avond de laatste ronde niet hadden gedaan. Normaal doen we de ronde in 1 uur, nu deden we er 2 uur over. Ook hadden we een patiënt die heel erg slecht lag en iemand die 39,4 graden had, dus dat geeft toch ook wat extra spanning. Gaan ze de nacht overleven of zullen we ze straks vinden. Toch even tussendoor kijken, even voelen aan de pols en kijken of er nog ademhaling is. Gelukkig is dat allemaal goed gegaan vannacht. Om 4 uur zat ik net aan een bakkie thee in de huiskamer en komt een patiënt in zijn rolstoel de huiskamer ingereden. Alleen een T-shirt en een luier aan. Ik keek nogal verbaast, want meneer heeft een bedhek, maar misschien zijn we vergeten om dat omhoog te doen. Na een bakkie thee heb ik hem weer naar bed gebracht en heb ik het bedhek omhoog gedaan. Tot mijn grote verbazing zat hij na een kwartier weer in zijn rolstoel, hij deed dus zelf het hek omlaag. Ik hem weer in bed gebracht en maar een keer uitgelegd hoe de bel werkte. Ik wilde hem echt niet meer uit zijn bed zien voorlopig. Daarna naar de kamer ernaast, want ik had een andere patiënt op de rand van zijn bed zien zitten, ook hij had het hek zelf omlaag weten te krijgen. Toen ik in de kamer kwam wat hij gevallen en lag hij op zijn buik op de grond. Dan maar weer Adam erbij halen, want dat is veel te zwaar voor mij alleen, en het is ook nog de man die een paar dagen geleden zo agressief was, ik waag me daar alleen niet aan. Na wat gesjor hebben Adam en ik hem gelukkig weer in bed gekregen. In de ochtend kwam Waseem weer en vroegen we hem naar de avonddienst ervoor omdat we zoveel moesten verschonen, misschien was er iets gebeurd ofzo, je weet maar nooit. Hij vatte het helaas niet echt goed op en was woest op mij dat ik hem dat durfde te vragen. Hij stoof weg en ik heb hem niet meer teruggezien. Ach ja, dan maar naar huis zonder afscheid te nemen van elkaar. Nadat ik uitgeslapen was ben ik naar Esther gegaan om samen een preek te luisteren, wat te eten en Hugo uit te laten. Om 10 uur ’s avonds heeft Esther mij weer naar huis gebracht zodat ik op tijd was voor de laatste nachtdienst van deze ronde, mijn 4e nacht en 7e dienst op rij.

Maandag 3 september
Vannacht had ik voor het eerst een nachtdienst op A, de andere waren allemaal op B en C die ’s nachts bij elkaar horen. Ik was met Ahmed, de verpleegkundige. Op A is er ’s nachts maar één zorggever en in de rondes helpt dan de verpleegkundige in plaats van een andere zorggever. Ook deze afdeling bevalt mij wel in de nacht, het is zelfs makkelijker dan BC. Na de 2e ronde ging ik even een tosti maken want ik nogal honger. Ik stop de stekker in het stopcontact en plop, alles donker op onze afdeling. Bleek dat ze het tostiapparaat hadden schoongemaakt en waarschijnlijk heeft er nog een druppel water aan de stekker gezeten. Gelukkig kon Ahmed de stoppenkast vinden en binnen een minuut hadden we weer stroom. Kan ik dat ook weer van mijn lijstje afstrepen, een stop laten springen. Om 6 uur kreeg ik nog een lijst van Ahmed in handen geduwd, of ik van iedereen nog even te temperatuur wilde opmeten. Nu zijn het thermometers die er 1 minuut over kunnen doen voor de temperatuur gevonden is, dus daar ben ik mooi een half uur mee zoet geweest.
Tot 2 uur vanmiddag heb ik geslapen want ik had om even na 3 een afspraak met de fysio. Tot mijn grote verbazing had ik bericht van Waseem en toen hij doorhad dat ik wakker was belde hij op. Hij wilde het goed maken van gisteren en het uitpraten wat er nu precies aan de hand was. Grote verrassing, ik had dit beslist niet verwacht, maar ben er wel blij mee, het zat mij toch niet helemaal lekker eigenlijk.
En vanmiddag, zowaar, de fysio was mij niet vergeten vandaag. Kben weer flink gemarteld, maar het gaat goed komen!
Na de fysio naar Esther gegaan. Lekker wat gekletst en natuurlijk met Hugo gelopen. Ik word nog een slanke den hoor mensen, met al dat wandelen en werken. Nou, geen nachtdienst vannacht. Lekker vrij en morgen een avonddienst.

Hartelijke groet vanaf de Olijfberg