Verhuizen!

Hallo allemaal,

Vrijdag 13 april
Vanmorgen ben ik weer op pad gegaan met Hanneke. Dit keer naar de Joodse markt. Het was een paar uur voor de sabbat begon, en dat betekend dat het erg druk was. Ondanks dat ik er in 2016 al een keer geweest was, was het weer een hele belevenis. Marktverkopers die hun waar aanprijzen, een muzikant midden op de drukke straat, een klein terrasje, waar echt niemand meer bij kan en ga zo maar door. Om de winkeltjes en kraampjes te omschrijven: veel groente en fruit, brood, kruiden, thee, vis met kop en vis zonder kop (en kop zonder vis soms), snoep en soms nog wat anders. En laat ik de verrukkelijke noten niet vergeten. 1 zakje gekocht, maar dat was een slecht idee, want nu ben ik verslaafd en moet ik vaker naar de markt. Waarom is al dat eten (behalve humus en falafel) toch zo lekker (en duur). Het was een heerlijke ochtend en gelukkig niet al te warm, want je zweet je wild, zeker als je omhoog moet. We waren precies op tijd voor de lunch terug. Daarna lekker wat gezeten met een boek in de tuin.
Om 3 uur mocht ik weer aan het werk tot 11. Je leert steeds meer collega’s kennen, en ook de patiënten ken je steeds beter, dus het was weer een vrolijke boel. Grapjes vliegen soms over en weer. En op sommige momenten, als je alleen maar kan zitten en wachten op het moment dat iemand belt of roept gebeuren soms leuke dingen. Een collega die van pianospelen houdt, en de hele verdieping trakteert op zijn pianospel, een collega die al zingend een patiënt over de gang rijdt en ga zo maar door. Een vrouw, die zo blij is als je haar lekker in bed hebt gelegd, dat je altijd 3 zoenen krijgt, op elke wang 1 en op je voorhoofd. Een man of vrouw die je verzorgt, ze kunnen niet praten, maar wel soms heel hard lachen waardoor je per direct een stuk vrolijker wordt. Het zijn soms kleine dingen, maar juist die kleine dingen zijn zo waardevol! Je merkt dat je kan communiceren met de mensen, hoe moeilijk soms ook.

Zaterdag 14 april
Vanmorgen ben ik met Hanneke en Christian naar een Messias belijdende Joodse gemeente geweest. De invulling van de dienst een beetje vergelijkbaar met de Rusland-Duitse gemeenten die we in Duitsland met vakantie vaak bezoeken. Prachtig zingen in het Hebreeuws met elkaar (we hadden de fonetische uitspraak gekregen) en daarna een preek in het Hebreeuws. We hadden een koptelefoontje waarop de Engelse vertaling kwam. Het was wat lastig te volgen, want de man die het moest vertalen was volgens mij af en toe de draad kwijt, en er was wat ruis dus dat was wel jammer. Afgelopen week had een meisje Bat Mitswa gedaan, en dat werd na de dienst gevierd met een maaltijd. Iedereen was uitgenodigd, dus hebben we heerlijk gegeten in de tuin van de kerk. Ontzettend uitgebreid buffet met zalm, pasta, diverse soorten kaas, hapjes, salades, hele zoete gebakjes en nog veel meer. Zo uitgebreid krijgen we echt niet in het ziekenhuis, dus het was echt genieten! Het leek wel een restaurant.
Om 3 uur moest ik weer aan de bak. Vrij drukke dienst in vergelijking met normaal, maar nog wel goed te doen. Alleen voelde ik aan het eind mijn voeten weer, en dat was lang geleden. In de huiskamer was ik mensen aan het helpen met drinken toen er opeens 10 Joodse meisjes binnenkwamen. Ik schat allemaal tussen de 15 en 25 jaar. 1 van onze patiënten keek helemaal verrukt en ging er speciaal voor zitten. De meisjes kwamen voor haar zingen omdat het sabbat was. Na het eerste lied mocht ze kiezen wat de meisjes gingen zingen, ze genoot duidelijk. Ook veel van de andere patiënten zag je opleven, soms een beetje meezingen of meeklappen. Dit duurde ongeveer een kwartier, en toen waren ze ook zo weer verdwenen. Ontzettend leuk dat dit zo kan, geen bezoektijden, maar komen en gaan wanneer je wilt. En geen boze gezichten van familieleden, maar altijd dankbaar voor de verzorging! Aan het einde van mijn dienst snel naar bed, want om 7 uur ’s morgens moet ik weer werken.

Zondag 15 april
Na een korte en slechte nacht rolde ik om 6 uur mijn bed alweer uit, want ik had een dagdienst. Het was erg heet op de slaapkamer, waardoor ik en mijn kamergenoot Anne-Laure niet konden slapen en uiteindelijk om half 1 lagen te kletsen. Misschien heb ik 2 uurtjes geslapen, maar ach, gewoon er weer tegen aan.
Ook vandaag weer een dienst met relatief erg veel lopen. Verschillende mensen waren aan het overgeven (gelukkig steeds bij mijn collega’s), maar helaas had ik de diarreepatiënt. We hadden haar net in bed gelegd, en voordat we schoenen en broek uit konden trekken gaf ze gas en kwam alles door de broekspijp zo in haar schoen en het schone bed terecht. Het mensje keek zo ongelukkig, maar ook zo opgelucht dat ze het kwijt was! Helaas wachtte ons de ‘schone’ taak om alles weer schoon te maken, dus waren we weer een flinke tijd zoet. En het arme vrouwtje maar pijn in haar buik hebben terwijl wij haar aan het oppoetsen waren. Het was gelukkig aan het einde van onze dienst, dus ik vermoed dat de avonddienst de volgende lading heeft gekregen. Net klaar met werken hoorde ik dat ik morgen waarschijnlijk mag verhuizen naar mijn definitieve plekje. Ik ben benieuwd. Bij Esther een preek geluisterd en daar lekker gedoucht. Genieten hoor, een douche die niet binnen een paar minuten de hele gang blank zet. ’s Avonds nog met Nederland geskypet en daarna naar bed. Heerlijk een nachtje bij Esther slapen, heel gezellig.

Maandag 16 april
Vanmorgen hebben we heerlijk uitgeslapen. Daarna op ons gemak ontbeten en toen richting de stad. Esther had een afspraak naast het ziekenhuis, dus dat kwam mooi uit, konden we heerlijk samen reizen. Ik was net in mijn appartement toen Muriel kwam vertellen dat ik vandaag mocht verhuizen naar mijn definitieve slaapplek. Een appartement voor 6 personen. 2 éénpersoonskamers en 1 grote kamer voor 4 personen. In deze kamer zijn er kasten neergezet zodat er 1 klein gangetje is met 4 afzonderlijke ruimtes. Als deur hebben we gordijnen, maar toch, het is zoveel meer privacy dan ik had! Ik heb behoorlijk wat kastruimte en ook een bureautje met 4 planken erboven. Het bureau is alleen wat te hoog, waardoor ik beter op mijn bed kan zitten met mijn computer, maar ach, dat zit eigenlijk best wel erg lekker. Ik ben na mijn verhuizing meteen gaan wassen, want een wasmachine had mijn vorige appartement niet. We leven hier nu met 5 personen, 1 kamer staat leeg. 2 Franse en 2 Duitse meiden. Volgens mij vertrekken er deze maand nog 3 van de 4, dus ik ben benieuwd wie daarvoor terugkomen. Ik was gelukkig hartelijk welkom. Er is alleen 1 belangrijke regel. In de boekenkast ligt een schilderijtje. Als dat opgehangen wordt betekend het dat we stil moeten zijn. Dit is bijvoorbeeld zo als iemand nachtdienst heeft gehad en dus moet slapen overdag. Best handig, zeker als ik zelf ooit nachtdiensten moet gaan draaien. Ik ben dus erg blij met de verandering, zeker met de zomer op komst, want daar onder dat dak was het bloedheet, en hopelijk is dat hier wat minder.

Dinsdag 17 april
Ik heb heerlijk geslapen in mijn nieuwe kamer en bed. Kamergenootjes zijn lekker stil en je ziet ze niet, dus dat is ideaal. Helaas moest ik wel om 6 uur al opstaan omdat ik een ochtenddienst had. Ik stond na lange tijd weer ingepland op oncologie. Nu ik een tijd ochtenddienst had gehad op geriatrie ging het een stuk beter. Ik hoef nu alleen maar nieuwe patiënten te leren. Ik heb gewoon wel lekker gewerkt eigenlijk.
Uit mijn werk ben ik nog even de stad in geweest. Mijn pistachenoten en cashewnoten waren op en ook mijn chips. Ik weet het, klinkt heel ongezond aangezien ik alleen maar lekkers koop. Het is alleen niet nodig om fruit te kopen, want dat krijgen we van het ziekenhuis, dus wees niet ongerust, ik eet keurig mijn vitamientjes. Ik hoef dus alleen maar mijn tussendoortjes zelf te regelen. ’s Avonds heb ik lekker rustig aan gedaan.

Woensdag 18 april
Vanmorgen eens heerlijk uitgeslapen. Na een heerlijke douche in mijn nieuwe appartement (veel beter dan de vorige douche) heb ik met Daniela ontbeten. Aangezien we een schoonmaakrooster hebben heb ik vanmorgen mijn taak maar even uitgevoerd. Ik mocht de woonkamer schoonmaken. Nu stelt dat gelukkig vrij weinig voor. 1 tafel, 2 stoelen en een bank waar een natte doek overheen moet, en dan een kleine vloer die je moet zuigen en dweilen. Het keukenblok hoort bij de afdeling keuken en ook de douche is apart, dus ik was klaar in een half uurtje. Heerlijk wat nieuwe boeken op mijn e-reader gezet, dus hopelijk is er nu weer wat leuks te lezen. Ik zag iig de Kameleon voorbijkomen, dus er zitten fatsoenlijke boeken tussen. Nu ben ik nog even een paar uurtjes aan het relaxen, want om 3 uur ga ik weer werken. Mijn eerste avonddienst op oncologie, dus ik ben benieuwd.

Sorry, nog geen nieuwe foto’s geplaatst, misschien deze week nog een nieuwe lading.

Tot de volgende keer!